Follow the river

Nemesis hield van rennen, het was voor haar de ideale manier om haar gedachten op een rijtje te zetten. En er spookten zoveel gedachten door haar hoofd dat ze wel moest rennen. De meeste gedachten gingen over de oorlog: Hoeveel vampieren waren er? Waren het vampieren van de gevaarlijk soort? En dat soort dingen. Maar ze had ook veel nieuwe indrukken op gedaan. Ze was nieuw in Lunaria en had al een paar andere wolven leren kennen en zelfs een vampier die was overgelopen naar de kant van de wolven. Ze besloot de rivier te volgen tot het niet meer kon of ze doodop was. Ze stak de rivier op een ondiepe plaats over omdat er aan de andere kant minder bomen in de weg stonden en omdat ze zo haar geur verdoezelde. Ze begon te rennen.

Cynetria zat zich te vervelen, met een nagelvijltje was ze bezig de vuiltjes uit haar nagels te pulken. Bindy had haar serieus in haar gat gebeten. Ze probeerde zo vriendelijk mogelijk tegen haar te doen en zo min mogelijk irritatie bij haar op te wekken. Ja hallo, groot ego, BBB(Bleke Baviaan Bindy) was zelf diegene met de dikste nek hier. Gewoon omdat Than op haar viel en Andrew ook, tja dat kwam ook als je zo goedkoop was als Bindy. Ze slaakte een zucht en snoof een geur op, ze ging recht zitten op de steen en keek om haar heen, ze rook duidelijk een wolf, in de buurt van de rivier. Zoveel dorst had ze toch niet. Ze draaide haar om haar as en vond waar de wolf vandaan kwam, ze bleef zitten op de steen, die wolf zou haar toch tegenkomen.

Nemesis rende en rende. Ze zag de bomen rond haar een grote, groene vlek worden. Opeens rook ze een verse vampierengeur, ze remde meteen af en kwam tien meter verder tot stilstand. Ze zag de vampier al zitten en Nemesis kwam voorzichtig en op haar hoede dichterbij. Ze bestudeerde de vamp en probeerde haar in te schatten. Ze zag er uit alsof ze genoeg ervaring had met wolven, ze zat heel zelfverzekerd op haar steen maar Nemesis wist dat de vamp haar rook. Ze besefte dat ze snel genoeg zou weten hoe gevaarlijk de vampieren hier waren. Ze kwam nog wat dichterbij en ging zo staan dat ze in een fractie van een seconde weg zou zijn. Ze gromde begroetend naar de vamp en wachtte tot die iets zou doen. Nemesis wist dat ze uit zelfbehoud beter had kunnen weg rennen, maar ze was te nieuwsgierig.

Cynetria kon het bijna niet geloven dat de wolf haar kwam begroeten, tot nu toe had nog niemand dat gedurft en eigenlijk aprecierde ze dat wel. "Je hebt geluk dat ik geen honger heb." Bromde ze tegen de witte wolvin. Ze sprong van de steen vlak voor haar, misschien een beetje om haar bang te maken maar vooral om een beetje te pesten. "Ik heb je hier nog niet gezien." Kuchte ze, ze rook dat de wolf al eerder bij een vampier was geweest, maar niet erg lang. Over vampieren en wolven in ontmoeting gesproken schoten haar gedachten naar Alliance, die verdwenen was en een grote bedreiging vormde voor haar groep.