Etentje in de stad

Het was ongeveer 18.00 uur . Mide liep door de dorpskern van Lunaria . De mensen die hier wonen zijn zo ongelofelijk dom . Ze weten niet wat er zich afspeelde in het bos , laatstaan ze wisten wat er leefde . Voor Mide hier in het dorp kwam had ze gegeten in de bergen , 2 berggeiten . Kwestie om hier geen bloedbad aan te richten want dat zou te veel opvallen . Ze had enkele uurtjes geleden in een afgelegen huisje in het bos ingebroken .Gelukkig was er niemand thuis . Mide had al vlug de weg naar de slaapkamers gevonden , er waren twee slappkamers . De ene kamer was nogal saai ingericht . Er stond een dubbelbed en een grote bruine kleerkast in . Mide trok de kastdeuren met een ruk open . Er lagen zowel vrouwens als mannen kleren in . Ze trok lukraak wat kleren uit de kast en hielt die voor zich . Te groot natuurlijk ! Niet iedereen was zo perfect als zij . Buiten Cynetria had ze nognooit een mooiere vampier gezien dan zichzelf . Er ging een rilling van jaloezie door haar lichaam . Cynetria was in alle opzichten beter dan haar en Bindy . Mide schrok als ze merkte dat ze aan Bindy dacht ! Waarom zou de dat doen ?! Ze dacht anders nooit aan andere vampieren . Mide beende de kamer uit naar de volgende . Dit keer was de kamer leuker ingericht . De muren waren paars geverft met zwarte verfspatten . Tegen de muur links van de muur stond een kast . Mide liep er naar toe en deed de deuren open . De kleren lagen slordiger dan bij de eerste kamer . Blijkbaar was die van een tiener . Aan de maat te zien ging het over een meisje van ongeveer 1.70meter en het was een hele kleine maat . S en XS . Ook kon Mide uit de kleren afleiden dat de tiener niet ouder dan 16 was . Haar keus viel op een über kort jeans rokje en een sexy blauw topje met panter vlekjes en een diepe decolté . Opeens voelde Mide een hand op haar schouder en haar flashback stopte . Met een ruk draaide ze haar om en greep de opls van de hand die haar aanrakte . Een jongen keek haar met grote ogen aan . 'Sorry.. Iiikk.. Wouu.. Je niet laaaten.. Schrikken . ' Stotterde de jongen . 'Ik moet mijn verondschuldigen aanbieden , volgens mij heb ik je bloed bijna afgesneden .' Mide keek heb schuld bewust aan . 'Het geeft niets hoor . Ehh ik ben Johny .' Hij stak zijn hand uit naar Mide . -Johny wat eens stomme naam vond Mide - 'Dag Johny ik ben Mide .' Ze gaf Johny een hand . 'Mag ik terzake komen' Begon hij stoer te zeggen . ' Wat doet zo'n mooi meisje alleen op straat op die uur ? ' Hij lachte naar Mide 'Wandelen en zoeken naar een goede kroeg .' Ze keek verleidelijk naar Johny ' Ik zal je wel ergens meenemen .' Hij sloeg zijn arm rond Mides middel . Ze onderdrukte een kokhals neiging . Ze hielt zich in met de gedachte dat Johny haar voedsel was . Hij nam haar mee naar een kroeg en toe hij haar iets te drinken aan bood moest ze iets verzinnen waarom dat niet ging. Na een heleboel verveelende uren , durfde ze een blik naar haar horloge te werpen . 22.00 uur . ' Sorry John maar ik moet echt naar huis , hoor ! ' Dit zei ze met een zachte stem . 'Zal ik je brengen .? ' Vroeg Johny haar . 'Als je dat zou willen doen ! ' riep Mide uit . OP weg naar de auto van Johny liepen ze langs een duister en doodlopend steegje . Hier had Mide al heel de avond op gewacht . Ze kon zijn bloed al ruiken . Ze trok Johny in het steegje in . Mide keek hem aan en legde haar handen op zijn gezicht klaar om z'n hoofd eraf te rukken . Waarom zat die gast zo te grijnzen ? Voor ze iets had kunnen bedenken kuste Johny haar vol op de mond . Nu was Mide HEEL erg boos . Het bedierf haar eetlust . Ze greep naar zijn pols -die ondertussen al bijna onderhaar rokje zat - en met een sierlijke zwier gooide ze Johny tegen een muur . Ze hoorde iets kraken . Wat erg er zat een barst in de muur ! Mide hurkte neer voor Jonhy . 'Rara wie ben ik ? ' Ze lachte toen hij kreunde van de pijn . 'Fout , je hebt nog 2 kansen . Tip : Ik hou van de kleur rood en ik ben snel zowel letterlijk als figuurlijk . ' Johny reageerde bijna niet dus ze brak met haar voet zijn knie . Johny schreeuwde het uit . 'Weer fout . Nu ben ik het beu . Ik ben een vampier . Leuk hé ? ' Hij reageerd niet . Volgens mij hoorde hij haar niet . 'IK ZEI IETS ! ' Ze swierde hem naar de andere kent van de steeg . Nu sprong ze hem achter na om haar werk te voltooien . Jonhy's bloed smaakte niet speciaal . Enkle minuten later liep Mide uit de steeg . Ze sloeg haar zwarte lokken naar achteren en liep de nacht in ... Wat zou er nog gebeuren ??

Met zijn handen in zijn zakken voegde Alex zich onder de mensen in een druk straatje, de geur was overheersend. De geur van warm vers bloed dansde in zijn neusgaten, Alex had ervaring opgelopen en wist wat ie deed. Maar aangezien hij al dagen niet had gedronken beOp ons dat we elkaar hebben leren kennen" Alex lachte vriendelijk terug, beide namen ze een slok. Alex schreeuwd het uit van binnen, zijn maag kon dit soort spul niet verdragen. Hij zette zijn glas neer, en besloot voorlopig maar niet meer te drinkengon ook hij zijn beheersing te verliezen. Hij kneep zijn handen aangort in zijn zakken, om zijn zelfbeheersing niet te verliezen. Hij liep stevig door, opzoek naar een doelwit. Een meisje met blond haar, rond zijn leeftijd liep voorbij. Alex volgde haar met zijn donkergele ogen, ze liep een cafetje binnen. Alex volgde dat voorbeeld, hij nam plaats naast haar aan de bar. "Twee proseco" Zijn stem klonk ijzig, de ober kwam meteen in beweging. Alex deed zijn kapuchon van hoofd, het meisje keek om "En wie mag jij voorstellen" Ze had dus door dat Alex een gesprekje probeerde te voeren door een drankje aan te bieden. "Die zelfde vraag kan ik ook aan jou vragen" Hij grijnsde vriendelijk, het meisje lachte terug. "Luna" Het meisje stak haar hand uit, twijfelend deed Alex dat ook. Hij zag de korte schrikreactie van Luna toen ze elkaars hand aanraakte, die van Alex was natuurlijk veel kouder dan die van een normaal mens. Hij trok zijn hand terug, de ober had ondertussen al het drankje op tafel gezet. "Mag ik vragen, waar je vandaan komt je accent?!" Alex keek haar vragend aan, "Ik kom uit Nieuw Zeeland, maar huur hier een huisje in de buurt, heb je zin om mee te gaan het is immers halloween en ik denk dat jij niet alleen wil zitten net als ik" Alex knikte "Ik zou het geweldig vinden" Luna knikte ze zette haar glas neer en stond op, Alex deed hetzelfde liep voor haar naar de deur en hield hem open "Na u" Luna lachte en stapte de deur uit, Alex liep naast haar. De avond was ondertussen al gevallen, "Hierin" Alex volgde haar, ze liepen nu door een donkere steeg "Weetje? Het klinkt misschien super stom, maar ik vind het altijd zo eng om door donkere steegjes te lopen, je hoort die verhalen van vampieren en weerwolven enzo, zo eng" Luna huiverde, Alex kon alleen maar grijnzen. En hij wist waarom, "Die bestaan toch helemaal niet?" "Nee maar.." Ze zuchte, en liepen de steeg alweer uit. ''We zijn er" Ze pakte de sleutel uit haar zak en opende de deur, ze liep naarbinnen. Alex volgde ''Welkom in mijn zielige stulpje'' ''Ik vind het juist prachtig, en gezellig'' Alex grijnsde van oor tot oor. ''Boven is de woonkamer, deze plek gebruiken we als keuken en douche enzo'' Ze huppelde de trap op, Alex volgde. Ze opende een deur, een kamer zat erachter vol met oranje lampjes doodshoofden spinnewebben en andere griezelfiguren. ''Ik ben dol op halloween de gezellige zweer altijd'' ''Ik ook'' Alex nam plaats, Luna hangde een schilderij recht en ging ook zitten. Luna keek op toen Alex zuchte, ze staarde in Alex zijn ijzige gele ogen. Alex moest zijn adem in houden om niet gek te worden van de geur die naderde, Luna kwam dichterbij klaar voor de kus. Alex kende Luna al een tijdje van een afstand zei hem ook Dit was de eerste keer dat ze elkaars naam wisten, Luna tuitte haar lippen. Alex moest wel, hij kon niet afwijzen. De zachte rossige lippen drukte op die van hem. Het was een heerlijk gevoel, Luna drukte Alex naar achter. Ze steunde met haar hand tegen de houte muur. En spijker stook uit waaraan ze zich snee. Alex adrealine kick spoot door zijn bloed, zijn tanden kwamen tevoorschijn en zijn ogen werden groot. Hij had zijn beheersing verloren, hij schoot in een onmenselijk snelheid omhoog en drukte Luna tegen de muur. Ze schok en wou schreeuwen, Alex hield zjn hand voor haar mond. ''Mhh, Luna je moet weten... Dat ik anders ben mhh'' Zijn stem klonk dringerig. Hij hoorde het kloppende hard, de kloppende ader in haar nek. Zijn tanden werdden er naartoe gezogen. Hij kuste met zijn ijzige lippen de hals, hij ontbloote zijn tanden. Zijn witte vlijmscherpe hoektanden sprikte door de huid van Luna. Bloed goot over zijn lippen, en gleed door zijn keel. Luna gilde onder zijn hand, door meer bloed, meer, meer. Luna zakte weg, Alex dronk. De smaak was verrukkelijk had het gemist. Hij slikte het goedje door en liet de nu slappe Luna vallen op de grond. Hij veegde het bloed van zijn lippen, met een treurig blikje keek hij naar Luna. Hij liep naar het raam, opende het en sprong lenig uit het raam het dak op. Vanaf het dak sprong hij het steegje in, bijna knalde hij tegen iemand op. Een meisje, door hij bloed op zijn lippen dacht hij dat hij erbij was.Totdat hij de witte huid de rode ogen de lange tanden zaggen, een soortgenoot. Opgelucht bekeek hij haar, ''Aangenaam'' Alex wist niet echt hoe hij moest reageren. Dit was de eerste keer dat hij iemand van zijn soort ontmoette in Lunaria. ''Alex is de naam'' Hij lachte waarbij zijn tanden zichtbaar waren. Hij wachte geduldig af op een reactie.

[...]Enkle minuten later liep Mide uit de steeg . Ze sloeg haar zwarte lokken naar achteren en liep de nacht in ... Wat zou er nog gebeuren ??
Plots sprong er een andere vampier voor haar neus. Dus dat ging er gebeuren, een mafketel die het verschil niet ziet tussen een prooi en een andere vamp. Toen hij zich voorstelde zei ze grouw: "Fijn dat je door hebt dat ik een vampier ben, sukkel. Je heb geluk dat ik je niet vermoord.". Mide nam hem van top tot teen op in haar hoofd. Ze kende hem niet, nieuweling dus. Ze zuchte: "Je bent hier nieuw in Lunaria hé. Ik ben Mide en laat me je één ding vertellen, hier in Lunaria geldt de wet van de sterkste." Aan Alex uiterlijk kon ze afleiden dat hij nog niet zo lang vampier was. "Kijk uit jochie, je bent jong, verspil je kansen hier niet." Mide hoopte dat ze Alex z'n nieuwsgierigheid had geprikkeld. Heupwiegend liep ze richting de dorpskern, luisterend of hij haar zou volgen.

Alex grijnsde en sloeg zijn ogen neer naar de grond, ''Uh sorry, ik had idd niet echt door dat er hier ook andere vamps zijn'' Hij tekende een glimlach op zijn gezicht, Alex deed altijd een beetje sukkelig in de buurt van meisjes. Alex stopte zijn handen diep in zijn zakken, ''De wet van de sterkste? Hoe bedoel je?'' Alex trok een wenkbrauw op niet wetend wat ze er precies mee bedoelde. ''Enja, ik ben nieuw hier misschien kan jij me wat meer vertellen of Lunaria'' Hij rende in een kort drafje achter Mide aan, toch wel nieuwsgierig wat ze ermee bedoelde. Hij strompelde achter haar aan, ''Waar ga je heen?'' Was hij eindelijk zo ver een andere vampier tegen te komen, en nog een knappe ook. Nu hij haar goed in zich had opgenomen was ze best knap je had zwart langs haar met een spierwitte huid, en opvalllend mooie ogen. ''Mag ik vragen waar je vandaan komt?'' Zijn stem klonk nieuwsgierig, hij voelde zich net een jonge pup zo tegenover Mide. Hoe langer Mide haar mond hield, hoe nieuwsgierig hij werd. Maar misschien was het belangrijk om elkaar beter te leren kennen. Wat nu zijn doel was, het was toch belangrijk aangezien Mide al veel meer ervaring had. Alex was als een jonge pup die nog van alles moest leren. Geduldig wachte hij op een reactie van Mide.

Toen Mide merkte dat Alex haar volgde lachte ze inzichzelf. Daarna draaide ze zich om en keek een beetje boos. "Waarom wet van de sterkste? Je weet toch dat Lunaria in oorlog verkeerd." Nu keek ze vriendelijk naar hem. "Er zitten hier een heleboel kút wolven die denken dat het gebied van hen is." Mide dacht na of ze nog iets moest vertellen over de andere vampieren hier als Alex haar vroeg waar ze vandaan kwam. "Ehh, dat heeft niemand me ooit gevraagt of gezegt eigenlijk..." ze glimlachte zacht. "Het eneige wat ik me kan herinnen is dat ik in een boerden dorp woonde met enkele broertjes en zusjes. 94jaar nadat ik gebeten ben, ben ik hier komen wonen. Een jaar geleden dus." Mide sprak niet graag over zichzelf. Ze wou gemeen doen tegen Alex omdat hij er übberhaupt durfe achter te vragen, wie dacht hij wel dat hij was?! Alleen iets hielt haar tegen om gemeen te doen. Wat wist ze niet. Mide liep naar een fontein en zette zich op de rand. Met haar wijsvinger begon ze cirkeltje in het water te trekken. "Waar kom jij eigenlijk vandaan, Alex?" Zei ze tot slot...

Alex luisterde aandachtig, ''Mhh oke'' Af en toe knikte hij, het was boeiend om naar te luisteren. ''Wolven, oorlog?'' Hij trok een wenkbrauw op ''Daar weet ik eerlijk gezegd niks van'' Een beetje dom keek hij naar Mide, ''Ik kom uit Nieuw zeeland, 15 jaar geleden begon dit drama'' Hij wees neer op zichzelf ''Me ouders zochten werk wat toevallig hier in de buurt was, ik kan me er weinig van herrinderen maar iemand een andere vampier dus had mij als prooi gekozen maar op een één of andere manier ben ik niet helemaal leeg gedronken en ben ik nu wat ik ben geworden'' Een zucht verliet zijn mond, hij liet zich neerploffen op zijn kont naast Mide op de foltijnrand. De zon begon al op te komen, beide zouden ze zo een schuilplaats moeten vinden. Of Alex alleen, maar aangezien hij in tijden niemand van zijn eigensoort had gesproken en hij Mide begon te mogen vond hij het wel gezellig. ''Maar vertel me meer over de oorlog, over de wolven'' Schaapachtig keek hij Mide aan wachtend op een reactie.

Mide klakte met haar tong. Zo, wat was Alex nieuwsgierig. "Ehh er is inderdaad een oorlag tussen de vampieren en de wolven. Wij zijn met ongeveer 5 à 10, zij ook. De strijd gaan over Lunaria om het gebied dus." Zuchtend keek Mide naar de zon die op kwam. "DIe hatelijke zon komt weer op. Dus hier scheiden onze wegen." Mide stond op en trok haar rokje terug goed. "Dag Alex het ga je goed.". Toen zette ze het op een lopen. De huizen en winkels zoefden voorbij. Terwijl ze liep dacht ze terug aan haar gesprek met Alex. Normaal zou ze hem uitnodigen om mee te strijden, alleen wou ze hem niet dood. Hij was nog jong en dat zou de wolven ook opvallen. Trouwens, Alex deed heel vriendelijk tegen haar ookal heeft Mide een rot karater. Ze hielt abrupt op met lopen, bijna verloor ze haar evenwicht. Misschien moest ze Alex een kans geven, wat had ze te verliezen? Ze kon alleen dingen winnen. Mide draaide zich om en zette koers terug naar het dorp. Ze slaakte een zucht van opluchtig dat Alex nog niet weg was gegaan. "Hey Alex!" riep ze opgewekt. Nu stond ze recht voor hem. "Heb je wel een schuilplaats buiten het dorp?"vroeg Mide. "Want ik heb een buitenverblijf van iemand gekraakt. Het staat midden in het bos en je kunt in de omgeving goed jagen." Ze stopte even met spreken omdat Alex haar woorden zou kunnen verwerken. "Wil je meekomen?" Ze toverde haar liefste glimlach op haar mond...

''Ik ken nu alleen jou, de enigste vampier die ik ben tegengekomen, geen wolven'' Hij slaakte een zucht ''Alleen hun geur hangt hier sterk in de lucht'' Hij trok zijn neus op, het stonk namelijk behoorlijk. Alex knikte ''Kom ik je nog eens tegen?'' Mide stond op en Alex volgde het voorbeeld. Hij trock mijn kapuchon van zijn vest over zijn hoofd en en stopte zijn handen diep in zijn zakken. Zorgvuldig, want hij wist dat als hij ze er te diep in zou steken zijn zakken zouden scheuren en hij had geen geld voor nieuw vest. Hij zuchte jammer dat hij alweer zo snel afscheid moest nemen. Hij deed het op een lopen, toen Mide hem deed stoppen, een schrijns tekende op zijn gezicht. ''Nee!'' Hij draaide zich om naar Mide, ''Graag'' Hij versnelde zijn pas, en liep nu naast Mide. ''Bos lijkt me prima'' Hij lachte, volgende Mide en wachte af. Ze liepen nu het dorp uit bomen werden zichtbaar de zon was hier minder door de schaduwen. Af en toe keek hij naar Mide, hoe dichterbij hij kwam hoe mooier ze was. Hij slaakte en zucht en wacht totdat het huisje tevoorschijn zou komen.

"Leuk." lachte Mide toen Alex toe hapte. Terwijl ze door het bos liepen zei ze: "Je zult het huisje wel leuk vinden. De achterwant is voledig van glas en er is een buiten zwembad." Mide dacht even aan de vorige eigenaars. Ze hadden Mide aangezien als een geest en toen liepen ze gillend weg. Mide vond het zo grappig dat ze uit respect ze niet opgegeten heeft. Nu kwam het huisje in zicht. Nou ja huisje, zeg maar huis. In mensentempo stapte ze naar de deur en deed die open. "Welcome, In my little house." Ze knipoogde naar Alex. "Ik verondschuldig me even. Ik ga even naar boven andere kleren aandoen. Doe alsof je thuis bent." Mide liep naar de woonkamer. De kamer was ruim en in het wit geschilderd, er stond een flatscreen tv met daarrond een dvd kast die rijkte tot het plafond (en het nam de hele muur in beslag). Als je naar de zuidkant keek, was er een grote glazen wand met zich op het zwembad. Nu liep ze de trap op, naar haar slaapkamer. Haar kamer was mattig groot, er stond een bed -dat ze niet gebruikte maar ja.-, op haar bureau stond een laptop en tegen de linkerwant stond eengrote kleerkast. Haastig omkleede Mide haar. Ze had een kort zwart kleedje aan met open rug (het eerste dat ze in haar kast vond.) daar onder had ze haar bikini aan. Mide had zin in een frisse duik. Vlug liep ze terug naar beneden. Terug naar Alex. "Hé, ik ga straks even zwemmen. Kom je mee?"

Ze naderde het huisje, naja huisje was een klein woord voor dit nogal grote huis. Alex keek letterlijk zijn ogen uit ''Normaal houden jongens de deur open!'' Hij grijnsde vals en liep naarbinnen, alle meubels stonden gewoon alsof er echt iemand woonde. Het was groot en ruim en achter was een enorm raam, waar je door naarbuiten kon kijken en daar was een groot zwembad gevuld met kristal helder water ''Is dit allemaal van jou?'' Mide liep naar boven, Alex keek haar naar. Hij probeerde te doen alsof hij thuis was, maar dat was moeilijk aangezien hij jaren lang niet in een huis was geweest. Ja alleen bij mensen maar daar bleef hij nooi lang alleen om te drinken ''Het is prachtig'' Zei Alex binnemonds, Alex twijfelde niet en opende het raam en liep naar buiten. De bomen gaven beschutting tegen de zon. Alex keek even om naar binnen, hij liep naar de waterkant. Hij trok zijn shirt uit en vervolgens zijn broek en zijn schoenen. Door de vele jaren als vampier was hij aardig sterk geworden en was hij dus best gespierd. Alex ging aan de rant van het water zit en lie zijn voeten erin glijden, heerlijk was dit gevoel. En zo bleef hij even zitten.

"Ja totdat de eigenaren terug komen." lachte Mide. Ze volgde Alex naar het zwembad, daar trok ze haar kleedje uit, waaronder haar rode bikini zat. Sierlijk sprong ze in het water. Haar armen eerst alsof ze een gat in het crystalwater wou maken. Haar duik maakte bijna geen geluid. In het water bleef ze even op de bodem liggen. Af en toe eens in het zwembad springen deed haar goed. Mide opende haar ogen en zocht achter Alex. Het enige wat ze zag waren zijn benen. Vlug zwom ze naar hem en kietelde even zijn voet. Toen kwam ze boven. "Kom er toch helemaal in, de temeratuur is perfect." Ze keek hem heel lief aan. Ze kon het niet laten om even haar ogen over zijn lichaam te laten glijden. Eigenlijk was hij best wel knap. Toen besefte ze dat ze aan het staren was en ze vroeg zich af wat er in zijn hoofd omging.

Alex grijnsde, en trok zijn voet terug. Toen Mide boven kwam knikte hij ''Oke dan!'' Alex zette zich af en sprong in het water, hij bleef onder water en zocht Mide. De vampier had een strak slank lichaam, Alex keek weg en kwam boven. Waarom dacht hij daaraan? Hij slaakte een zucht en toen hij boven kwam spetterde hij water in Mide's gezicht. Alex zijn gele ogen waren donkerder geworden, doordat hij alweer bloed nodig had. Omdat hij jong was, had hij mee bloed nodig dan een oudere vampier. ''Het is prachtig hier'' Bijna net zo prachtig als jou wou hij erachter aan zeggen, maar hij hield zijn mond dicht. Wat moest Mide wel niet denken, hij slaakte een zucht Staarde in de ogen van Mide, zonder dat hij het doorhad.

Mide spetterde water terug in Alex gezicht, terwijl ze lachte. Toen vielen Alex' ogen haar op. Ze stopte met spetteren "Hey, als je te veel dorst krijgt moet je het zeggen, oké?" Mide kreeg door dat hij naar haar staarde en ze begon een beetje te blozen (voor zover een vampier kán blozen.). Misschien begon ze wel te blozen omdat ze Alex wel leuk vond. Even wou ze naar hem zwemmen, maar hoe zou Alex reageren? Mide wende haar ogen af. Zuchtend stapte naar de rand van het zwembad. Ze voelde zich dom. Ze schudde bijna niet zichtbaar met haar hoofd. Normaal is ze toch niet verlegen, meestal vertelt ze altijd wat ze denkt. Waarom zou ze het deze keer niet doen? Mide haalde heel diep en zwom Alex' richting op. Ze ging voor hem staan. "Denk normaal Mide, denk normaal." moedigde ze zichzelf aan. Ze liet haar wijsvinger over zijn borst glijden, "Weet je dat ik je heel leuk vind..." fluisterde ze in zijn oor...

Alex slikte zijn ogen werden groot van de honger ''Eerlijk gezegd heb ik best dorst'' Beschamend keek hij naar de bodem van het zwembad. Alex volgdee Midde, die langzaam dichterbij zwom de mompelde iets wat hij niet verstaan. Even kregen hij kippenvel toen hij de vinger over zijn borst voelde glijden, de woorden die ze uitbracht had hij nooit verwacht maar voorzover een vampier warm kon worden smolt hij van binnen. Hij bracht zijn gezicht bij die van Midde, ''Ik jou ook'' Fluisterde hij zachtjes, recht kijkend in haar ogen. Hij wist voorderest niks uit te brengen er viel een korte stilte. ''Al vanaf het begin'' Even keek hij hopeloos schamend weg. Hij sprak zichzelf moed toe en keek weer naar de ogen van Midde, nu was het moment aangebroken. Alex verroerde zich niet hij zou wachten op het teken, smoor was hij op Mide.

Mide sloot haar ogen. Ze dacht aan wat Alex zei. Zijn woorden klonken oprecht en zijn woorden had ze nooit van een ander gehoord.Wacht even... nu drong het haar door dat hij dorst had."Wat drinkje: mens of dier?" ze lachte lief. Mide ging op haar tenen staan en drukte haar lippen zachtjes tegen die van Alex.

Zijn wenkbrauwen fronste, ''Mens natuurlijk'' Hij lachte waarbij zijn tanden zichtbaar werden. Even sloot hij zijn ogen toen Mide haar lippen op de zijne drukte, een adrealine stoot stroomde door zijn aderen. Hij wende zich af en zwom naar de kant, hij trok zich omhoog aan de kant. Met zijn nagels krapte hij over zijn borst, hij lachte warm naar Mide. En liep naar de schijfdeur aan een haakje hingen twee handoeken, hij pakte de zwarte en droogde zijn benen en borst ermee af. Daarna pakte hij zijn broek en t-shirt en trok hij die aan. ''Waar kan je hier in duivelsnaam mensen vinden?'' Er ontstond een valse grijns op zijn gezicht, Alex zag nu pas dat het al goed donker was geworden. Hij zag mide's ogen maar Alex kon goed in het donker kijken en kon ook alles zien. Hij wachte totdat Mide het water uit zou komen.

"Was het nu al afgelopen?" dacht Mide. Die kus duurde niet echt lang... Toen Alex het water uit ging volgde ze hem. Ze hief haar zelf uit het water. "Waar we mens kunnen vind? Geen idee misschien een wandelaar ofzo. Er is een jeugdbeweging op kamp in de buurt." Mide lacht naar Alex. Vlug droogde ze zich af en deed ze haar kleedje terug aan. "Als ze onbijten, nemen we een laatkomertje. Zo een rot kind dat zich over slapen heeft." Mide ging terug naar binnen en liep naar een wit kastje. Ze opende het en haalde er een stel gympies uit.

Met zijn donker gele ogen volgde Alex Mide, ''Wandelaar klinkt lekker'' Alex lachte schaapachtig ''Een rotkind is nog lekkerder'' Hij grijnsde, en volgde Mide mee naar binnen. Toen ze voor het kastje stond haalde Alex het haar uit haar nek weg en gaf een zacht zorgzaam kusje in haar hals. Daarna draaide hij zich om en liep naar buiten, wachtend totdat Mide zou volgen. Alex verging van de honger, en al snel zou de adrealine door zijn bloed stromen.

Mide knoopte juist haar veters dicht, toen Alex haar een kusje gaf in haar nek. Vanbinnen smolt ze. In een vrolijk drafje liep ze met hem mee naar buiten. Alex' ogen waren nu al heel donker. "Zullen we?" zei ze en ze pakte zijn hand en begon ze lopen. Het was iets verder dan 5 kilometer tot aan de shoutsgroep. Je kon al een vleugje van hun geur opsnuiven. Mide wierp een blik op Alex. Ze moesten nu op mensen tempo lopen anders zouden ze opvallen. "Ssst." fluisterde Mide. "We sluipen nu naar de tenten van de oudste kinderen. Die houden zich nooit aan de regels en komen dus altijd te laat op het ontbijt." voegde ze eraan toe. Zoals een kat zijn prooi besluipt, sloop Mide naar een van de tenten. Ze rook twee geuren en ze hoorde twee stemmen die haar vermoeden deden kloppen. "Jij één en ik één of wil je ze allebij? Want zoveel dorst heb ik niet." vroeg ze tegen Alex.

Alex hield Mide's hand stevig vast, en begon naast haar te lopen. In het donker haven zijn ogen licht, dus af en toe moest hij zijn ogen sluiten als er een mens ofzo voorbij liep. Alex knikte op Mide's mededeling, ''Ik neem er één en jij!'' Alleen het probleem was dat ze in de tent zaten, Alex wachte af wat Mide ging doen. Adrealine spoot door zijn aderen toen de geur van bloed hem gek deed maken, Alex had nog niet zoveel ervaring en had weinig zelfbeheersing. Geduldig en zijn dorst bewaren wachte hij op een teken van Mide, toen plotseling de rits werd opgescheurd twee pubers één jongen en één meisje liepen het donkere bos in, blijkbaar een stelletje. Alex keek kort naar Mide, en tijgerde de bosjes aan de andere kant in. Hij sprong lenig een boom in en volgde het tweetal zo verder, toen de twee mensen onder een boom stopte greep Alex zijn kans. Hij zou één van de twee opjagen voor Mide, hij sprong uit te boom. En trok het meisje van de jongen af en sleurde haar mee het donker in, een afgrijselijke gil kon hij net stopppen zijn hand voor haar mond te doen. De jongen schrok en begonte roepen, nu moest Mide in actie komen. Maar gek door de dorst, ontblootte Alex zijn tanden. Het lieve jongetje van daarnet, kon zo veranderen in een moordmachine. Zijn tanden gleden diep in de hals, al snel goot het bloed zijn mond binnen. Steeds meer, meer en meer. De smaak maakte hem gek, hij dronk totdat het meisje ontdoen was van haar bloed. Hij gooide haar weg en rende weg terug naar Mide kijken of zei al klaar was.

Opeens schoot Alex weg. Achter het stelletje aan. Met een lachje rond haar lippen keek ze hen na. Ze zou ze wel inhalen. Op vampierentempo liep ze naar de plek waar de drie waren. Ze zag nog maar net hoe Alex het meisje meenam. In een fractie van een seconde stond Mide nu voor de jongen. "Iets kwijt?" vroeg ze met een sarcastiesche ondertoon. Nu ontbloote ze haar tanden. Plots hoorde ze de gesmoorde kreet van het meisje. Even keek ze om en verloor de jongen uit het oog. Die profiteerde ervan, door een zielige en tevergeefst poging tot ontsnappen te doen. Vlug greep ze hem vast aan de kap van zijn sweater. "En waar dachten we heen te gaan??" Gromde ze. "Kijk jij bent nu een maal een mens en ik een vampier. Prooi-jager, snapje. Ik vind het heel jammer voor je, maar je bent voor mij." Ze zette haar tanden in zijn nek. Mide dronk heel traag zijn bloed op. Dat zou normaal gezien meer pijn doen dan als het rap gaat. En Mide had nu zo haar sadistische kantjes. Toen Alex verscheen, dronk ze vlug het laaste beetje bloed op en liet de jongen met een doffe klap vallen. Mide glimlachte warm naar Alex. "Gaat het al wat beter met je dorst?" vroeg ze.

Alex grijnsde naar Mide, zijn tanden en lippen waren donekrood. Met zijn mouw veegde hij wat bloed weg. ''Heerlijk'' Hij grijnsde zijn tanden blood, ''Nog beter nu ik jou weer zie'' Hij liep naar Mide, en sloeg beide aremn om Mide heen. ''Waar gaan we nu heen? Mooiste?'' Hij drukte zachtjes zijn lippen tegen de hare, deze keer iets langer. Alex was iets groter dan Mide, door de kus kreeg hij wat bloed van de jongen op zijn lippen. Die wat minder smaakte, maar misschiend dacht Mide daar anders over.

"Misschien smaak ik wel lekkerder dan dat meisje." grapte Mide. Om wat kracht achter haar woorden te zetten, ontblote ze haar neken. "Bijten mag." voegde ze eraan doen. Toen Alex haar zoende, kreeg ze een raar gevoel vanbinnen, dat best prettig was. Mide zoende terug, deze keer met meer passie. Ze drukte zichzelf dicht tegen hem aan en met haar linker hand ging ze zacht door zijn haar. Toen beïndigde ze de zoen en keek ze Alex aan. "Waar wil jij dan heen? Het is 's ochtens. Veel kunnen we nu niet doen..."

Alex genoot van de zoen, zijn hele lichaam tintelde van binnen. ''Laten we terug gaan naar je huis! Wil wel meer van je huis zien'' Hij lachte scheef, pakte Mide's hand en begon terug te lopen. Aangekomen bij het huis, opende hij de deur en liep naar binnen Hij maakte plaats op de bank en keek naar Midee.

Terug in het huis ging Mide naast Alex zitten. "Vanwaar die haast. We hadden nog een mooie wandelijk kunnen maken." lachte ze. "Nou welk deel van m'n huis wil je zien? De ongebruikte keuken, de muffe kelder, de badkamer met sauna of mijn slaapkamer. Kies maar." Zei ze. Mide stond recht en liep naar de dvd kast. "Je kan ook anders een dvd bekijk..."