Ze glimlachte en ging tegen Flake liggen, "Ben je ooit al een vampier tegengekomen, ik bedoel hier in Lunaria?" Ze zuchtte, er waren vampieren die gevaarlijker waren dan anderen, er waren erg ongevaarlijke die regelmatig stoer deden maar je niet durvden aan te vallen middelmatige en gevaarlijke en dan, diegene die misschien het gevaarlijkst waren: de aanhangsels. Dat waren de vier groepen waarin ze waren opgedeeld, die laatste groep waren diegenen die bij de gevaarlijken misschien wel de meesters (zoals je zou kunnen noemen) hoorden, ze deden alles om in de aandacht te blijven van de hoogst groep al was dat hun eigen hand opeten om ze te amuseren. Veel van hen was ze er niet tegengekomen maar het klonk angstaanjagend. De gevaarlijkste vampiers waren meestal te lui om hun klusjes op te ruimen en lieten het anderen doen. Tot nu toe waren er maar weinig maar zoals ze gehoord had waren er de laatste tijd veel doden in de stad en vormden zich twee nieuwe leiders,ze bezaten allebij een gave, die twee namen gaven haar rillingen, ten eerste Mide, zij kon ieder wezen de verschrikkelijkste emoties laten voelen, zelfs de emotieloze vampiers, het scheen dat ze iedereen kon misbruiken met haar aan pak en de andere vampier kon alles en iedereen herinneringen geven, ook al waren deze niet echt, eerder een soort van illusie, samen met Mide -als ze hun gaves samen gebruikten- waren ze machtig, erg machtig, ze kon iedereen om de tuin leiden met haar schijnheilige en lieve gedrag, maar geen wolf en zeker niet Kira, die laatste heette Cynetria en vormde een heuse bedreiging voor de wolven, maar samen met Mide, een bedreiging voor heel Lunaria. Gelukkig was ze ze nooit tegengekomen.
